Warm Kentucky

Warm en vochtig was het de afgelopen week, de dagelijkse temperaturen kwamen soms boven de 32 graden en de luchtvochtigheid was hoog. We hebben onze dagindeling aangepast en vertrekken nu om 7 uur in de ochtend. Het is dan nog aangenaam. Vroeg in de middag arriveren we dan op onze bestemming. Onze tocht deze week voerde door Midden - en West Kentucky. In dit gebied is een nauwkeurige planning noodzakelijk omdat overnachtingsmogelijkheden beperkt zijn.

Een overzicht:
Danville - Bardstown; 71 km langs een drukke weg. Bardstown is een levendige stad van 13.000 inwoners en is de stad van de Bourbon whiskey en dat in een staat die veel districten kent waar geen alcohol verkocht mag worden!
Bardstown - Sonora; 82 km. Sonora is een bijna verlaten dorp. Mainstreet lijkt op een slecht onderhouden gebit. Veel lege plekken en gebouwen die bijna instorten. Zichtbaar is dat het ooit een bloeiende gemeenschap moet zijn geweest. DIt werd bevestigd door onze gastheer Charly van het guesthouse waar we sliepen. Oorzaak is volgens hem de invloed van een burgemeester die al 30 jaar geen initiatief ontplooit. We kwamen in Sonora voor het eerst Amish koetsjes tegen. 
Sonora - Falls of Rough; 76 km. De route wordt steeds rustiger. Er komen nog maar enkele auto’s per uur langs. In Falls of Rough hebben we in het Rough River Dam State Resort Park overnacht. Het was daar erg stil, het toeristenseizoen is nog niet begonnen. 
Falls of Rough - Sebree; 115 km en veel heuvels op en af, zodat we in totaal 1150 hoogtemeters moesten overwinnen. Een feest voor een elektrische fiets; snel de heuvel af en dan met bijschakelen de volgende top gemakkelijk halen. Amerikanen noemen het “rolling hills”. Sebree is een armoedig dorp, meer kerken dan winkels. Rondom het dorp veel stacaravans en blokkendoosappartementen waar Mexicanen hun plek hebben gevonden. Kinderen spelen in de modder, restaurants zijn smerig. De kerk waar we mochten overnachten daarentegen was uiterst verzorgd. We kregen een eigen kamer, konden de was doen en mochten gebruik maken van de keuken. In de huiskamer werd een bijbelles met kinderen gehouden die werd afgesloten met sportieve activiteiten. Er was voor de kinderen geen eigen inbreng mogelijk. Het kwam op ons wat bedreigend over. 
Sebree - Marion; 73 km gefietst in een benauwende atmosfeer. We waren blij om 13.00 uur al binnen te zijn. We aten 's avonds bij Tony’s Italian grill. Het eten was hier van een onverwacht goede kwaliteit. De dochter van de eigenaar bediende ons en zij vertelde dat ze uitsluitend verse producten inkopen bij de Amishwinkel in de buurt. Ze vond het geweldig om buitenlanders in de zaak te hebben en schoof gezellig aan bij onze tafel.

Onze routeteller staat nu op 1650 km, dat is al meer dan de afstand Amsterdam- Barcelona. We hebben het niet in de gaten. Hoe dat komt? We weten het niet. We zijn inmiddels een tijdzone gepasseerd; onze horloges konden een uur teruggezet. 
Morgen steken we de Ohioriver over en rijden we de staat Illinois binnen.

Kentucky is een staat met grote verschillen. De mijnstreek in het oosten is armoedig. De mensen reageren in eerste instantie stug en onverschillig maar zijn uiteindelijk wel nieuwsgierig. Midden- en West Kentucky zijn landbouwgebieden met verzorgde boerderijen en landhuizen. Er ligt veel minder afval langs de weg en wij krijgen spontaan hulp aangeboden. De dame in de US mail auto wilde zelfs eten en drinken voor ons halen, ze was bang dat we niet genoeg bij ons hadden!

Nog even terug naar de honden
Ze zijn er inderdaad, met name in Oost-Kentucky. Hun bazen en bazinnen laten ze vrij rondlopen op het erf. Ze zijn van allerlei formaat en willen je wegjagen. Denk niet dat je ze er uit kunt fietsen want ze rennen heel hard. Wij hebben gemerkt dat je het beste kunt afstappen, dan haakt 50% van de honden al af. Ze luisteren ook wel naar ons  “ Donder op” maar aanhouders kregen een flinke straal uit het ammoniapistool.
Dat hielp geweldig! Ze gingen er dan vandoor met de staart tussen de benen. Onze busjes pepperspray hebben we niet hoeven te gebruiken.