Koud Montana

In het vorige verslag waren we in Yellowstone park.
Zie hiervoor het speciale fotoalbum wat we hebben gemaakt.
Vanuit Yellowstone trokken we Montana in, waar we enkele dagen in volledige winteruitrusting hebben rondgereden. ‘ s Nachts lagen de temperaturen rond het vriespunt en ook overdag kwam het vaak niet boven de 10 graden.

Grant Village was onze eerste camping in Yellowstone park en ja we zien berensporen in de modder vlak bij onze tent! We weten alleen niet hoe oud ze zijn. Kampeerders die er al wat langer stonden hadden geen beren gezien. Voor de zekerheid houden we de berenspray maar in de tent ‘s nachts! Hoewel het bordje bij de camping “FULL” aangaf, zijn er speciale plekken voor hikers en bikers. Die kunnen altijd terecht. 
De weg naar Grant Village heeft geen vluchtstrook, automobilisten reden gelukkig niet hard. In Yellowstone ben je met tienduizend anderen, we zitten midden in het toeristenseizoen. Omdat we al twee maanden in niet toeristische gebieden rijden moeten we hier wel aan wennen. Je merkt heel goed hoe populair de nationale parken zijn. Druk verkeer en nummerborden uit alle staten van de VS.
Vlakbij de camping ligt West Thumb, een geisergebied waar we met Tracy en Pam naar toe zijn gefietst. Over een pad van houten vlonders loop je langs diverse warme bronnen, stoomblazende gaten, sputterende modderpoelen en langs Yellowstone Lake.

Grant Village - West Yellowstone ; een fietstocht langs de hoogtepunten van het park, zie hiervoor de fotomap ”Yellowstone.” We waren aan het einde van de dag doodmoe van alle voorbij zoevende auto’s en het beantwoorden van vragen van belangstellende toeristen.” Are you on a bicycle?” Aan het einde van de dag brak er een enorme onweersbui los maar we waren net op tijd binnen in een hotel.
Het plan was om in Grant Village een bustour door Yellowstone te nemen. Deze bleek echter langs de route te gaan die we al zouden nemen met de fiets.Tracy en Pam kwamen op het idee om een auto te huren en zo werden wij ook zoevende toeristen. We hebben de hele dag rondgereden; een beer, een coyote en wat bizons gezien en verder veel watervallen, geisers en als toetje de Grand Canyon van Yellowstone. 

West Yellowstone - Ennis; we zitten ondertussen in Montana. Dat is ook weer leeg en uitgestrekt. Tracy melde ons onderweg dat er twee Nederlanders op de camping in Ennis waren die graag met ons wilden kennismaken. Met Anita hadden we al via de mail contact gehad en het was leuk om met haar en Geert onze ervaringen uit te wisselen. Tracy vond hout en Tom stak het kampvuur aan. We hebben nog lang buiten gezeten.

Ennis - Two Bridges; eerst een berg over en daarna een bezoek aan het oude goudmijnplaatsje Virginia City. Overnachting in het citypark van Two Bridges waar een douche en een  “bikershok” was. Terwijl we een biertje aan het drinken waren met Anita en Geert gingen de verborgen sprinklers in het park aan en water sproeide lekker onze openstaande tent in! Een soort bedriegertjes van Rosendael!

Two Bridges - Dillon; vandaag stond er een erg harde wind die wij liever in Wyoming achter hadden gelaten. Omdat de versnellingen van Dineke’s fiets niet in orde waren wilden we langs de fietsenmaker in Dillon gaan en daar blijven. Helaas bleek de fietsenmaker ook een andere baan er op na te houden en was hij alleen via afspraak bereikbaar. Hij belde alleen niet terug, dus hier hadden we niets aan. Vanwege de wind besloten we in Dillon te blijven en we waren blij met onze keuze. We hoorden via Tracy dat het een zware tocht was geweest.
Onderweg zagen we Canadese kraanvogels die hier hun broedgebied hebben, heel bijzonder.

Dillon - Jackson; twee passen stonden er vandaag op het programma. Ruim 1000  hoogtemeters verdeeld over de Badger Pass en de Big Hole Pass en de hele dag (forse) tegenwind. De eerste ging zonder problemen maar vroeg wel veel van onze accu’s. Geen restaurant om op te laden dus probeerden we het bij een ranch.  Daar werden we hartelijk ontvangen (met koffie) door Ken, de eigenaar van de ranch, zijn vrouw Mandy en hun zoon Bryce. Ze brachten net de koeien naar de hoger gelegen graslanden in het bos samen met vrienden en buren. Een prachtig gezicht! Veel later dan de bedoeling was vertrokken we weer en kwamen tot onze verbazing Bruce tegen, onze warmshowerhost uit Fredricksburg. Het was inmiddels nog harder gaan waaien en we hebben ons de pas over “geploegd” naar Jackson, een plaatsje met 38 inwoners waar het hotel ook postkantoor is.

Jackson - Sula; na een erg koude nacht ( het vroor 2 graden) kreeg Dineke al vroeg een lekke band. Maar liefst 2 gaatjes veroorzaakt door staaldraad uit autobanden die overal langs de kant van de weg liggen. Gelukkig konden we op de camping in Sula nog een cabin bemachtigen waar we ons bij een kacheltje konden opwarmen. De keuken van het restaurant was dicht. Met wat overgebleven boterhammen en twee energierepen van Erek, een fietser die oostwaarts ging,  hebben we ons kunnen redden.

Sula - Missoula;  een groot deel van de route ging over een fietspad maar die lag zo dicht tegen de snelweg aan dat we het gevoel hadden op de vluchtstrook te rijden. Keek je naar links, dan had je prachtig uitzicht. We kwamen nu meer in een bebouwde wereld met autobedrijven en tuinhuisjes verkoopparken. Het weer sloeg om deze dag. Van 5 C tot uiteindelijk 36 C! Bij vertrek waren we nog helemaal in wintertenue. Geleidelijk aan konden daar laagjes van afgepeld. Uiteindelijk hebben we tijdens de lunch onze merinotruitjes kunnen verwisselen voor korte mouwen.

Missoula is een aardige stad met terrasjes, veel restaurants  en fietsers. De Bitterroot rivier verdeelt de stad in tweeën. Op de rivier waren jongens op de stroomversnelling aan het surfen. In de ochtend hebben we het ACA kantoor bezocht ( zie link) om ons te laten vereeuwigen voor de “ Wall of Fame”. Een traditie voor TransAm fietsers. Geert en Anita kwamen ook bij de ACA binnen en we hebben even bijgekletst met een drankje en een ijsje, die je daar zo uit de koelkast mag pakken. Bij de ACA waren ze erg geïnteresseerd naar onze ervaringen m.b.t. het elektrisch fietsen. Tom heeft ze beloofd hierover iets te schrijven. De fietsen zijn naar de fietsenmaker geweest. De voor- en achterbanden hebben we laten omwisselen, want nieuwe banden waren in onze maat niet verkrijgbaar. Ook de versnellingen zijn nagekeken. Zo kunnen we het laatste deel van de tocht weer aan!